Nauka zawodu

Cech Rzemiosł Wielobranżowych w Rzeszowie pośredniczy w zawieraniu umów pracę w celu przygotowania zawodowego w następujących zawodach:

  • Blacharz samochodowy
  • Ślusarz
  • Mechanik pojazdów samochodowych
  • Elektromechanik pojazdów samochodowych
  • Lakiernik Samochodowy
  • Stolarz
  • Murarz-tynkarz
  • Monter zabudowy i robót wykończeniowych w budownictwie
  • Elektryk
  • Monter sieci, instalacji i urządzeń sanitarnych
  • Cukiernik
  • Piekarz
  • Wędliniarz
  • Fryzjer
  • Kucharz

Teoretyczną naukę zawodu uczniowe (pracownicy młodociani) pobierają m.in. w następnych szkołach:

– fryzjer (aktualnie brak naboru)

– Mechanik pojazdów samochodowych

– Elekromechanik pojazdów samochodowych

– Blacharz samochodowy ( z uwzględnieniem podstaw lakiernictwa)

– piekarz

– cukiernik
– kucharz
Nauka zawodu w zakładzie rzemieślniczym

Zakłady rzemieślnicze zrzeszone w Cechu Rzemiosł Wielobranżowych w Rzeszowie obok działalności gospodarczej tradycyjnie zajmują się szkoleniem uczniów. Nauka zawodu składa się z dwóch, równolegle realizowanych części:

– części praktycznej realizowanej w zakładzie rzemieślniczym;

– części teoretycznej realizowanej w branżowej szkole I stopnia lub na kursach dokształcających organizowanych przez Izbę Rzemieślniczą w Rzeszowie.

Podstawą organizacji praktycznej nauki zawodu jest umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego, podpisywana pomiędzy pracodawcą – rzemieślnikiem, a uczniem – pracownikiem młodocianym.

W związku z zawartą umową o pracę i faktem uczęszczania do branżowej szkoły I stopnia młody człowiek posiada podwójny status prawny tj. ucznia i pracownika młodocianego lub wyłącznie pracownika młodocianego, jeśli dokształcanie teoretyczne realizowane jest w formie kursów dokształcających.

Celem nauki zawodu jest opanowanie przez ucznia – pracownika młodocianego umiejętności praktycznych i teoretycznych w zawodzie i potwierdzenie tych kwalifikacji zawodowych przez Świadectwo czeladnicze, które umożliwia absolwentowi zatrudnienie na stanowisku wymagającym kwalifikacji zawodowych na tzw. pierwszym poziomie. Egzaminy czeladnicze przeprowadzają komisje egzaminacyjne powołane przy Izbie Rzemieślniczej w Rzeszowie.

Podstawowym aktem prawnym regulującym sprawy zatrudniania pracowników młodocianych jest ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, Dział IX Kodeksu pracy w całości poświęcony kwestiom zatrudniania młodocianych pracowników.

Szczegółowe przepisy dotyczące zasad odbywania przygotowania zawodowego ustala rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania.

Warunki podjęcia nauki zawodu w zakładzie rzemieślniczym

Młody człowiek zamierzający podjąć naukę zawodu w zakładzie rzemieślniczym musi spełniać następujące warunki:

•  ukończony 15 rok życia, wyjątki:

– z osobą, która ukończyła ośmioletnią szkołą podstawową, niemająca 15 lat, może być zatrudniona na zasadach określonych dla młodocianych w roku kalendarzowym, w którym kończy 15 lat.

– z osobą niemającą 15 lat (z wyjątkiem osoby, o której mowa punkt wyżej), która ukończyła ośmioletnią szkołę podstawową, może być zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego w formie nauki zawodu, pod warunkiem przestawienia stosownego zaświadczenia z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej;

•  ukończona szkoła podstwowa;

•  stan zdrowia i dobre warunki fizyczne pozwalające na podjęcie nauki zawodu, a następnie pracy w tym zawodzie.

Na naukę zawodu mogą być przyjęci młodociani pracownicy w przedziale wiekowym od 15 do 18 lat.

Kandydat na ucznia przed zawarciem umowy o pracę w celu nauki zawodu ma obowiązek poddania się badaniom lekarskim. Badania powinny być potwierdzone odpowiednim zaświadczeniem, wydanym przez uprawnione do tego celu służby medyczne, stwierdzającym, że praca w danym zawodzie nie zagraża zdrowiu młodego człowieka, ani nie ma przeciwwskazań do wykonywania prac wchodzących w zakres nauczanego zawodu.

Wymagane kwalifikacje uprawniające do szkolenia uczniów

Zajęcia praktycznej nauki zawodu z młodocianymi pracownikami mogą prowadzić pracodawcy lub zatrudnieni przez nich pracownicy posiadający odpowiednie kwalifikacje zawodowe i pedagogiczne, czyli status instruktora praktycznej nauki zawodu.

Wymagania, jakie powinni spełniać instruktorzy praktycznej nauki zawodu zawarte zostały w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lipca 2002 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu.

Zajęcia praktyczne z młodocianymi pracownikami mogą prowadzić osoby, które posiadają:

•  co najmniej tytuł mistrza w zawodzie, którego będą nauczać, lub w zawodzie wchodzącym w zakres zawodu, którego będą nauczać i przygotowanie pedagogiczne wymagane od nauczycieli, określone w odrębnych przepisach, lub ukończony kurs pedagogiczny, organizowany na podstawie odrębnych przepisów, którego program został zatwierdzony przez kuratora oświaty i obejmował łącznie co najmniej 70 godzin zajęć z psychologii, pedagogiki i metodyki oraz 10 godzin praktyki metodycznej, albo ukończony przed dniem 6 stycznia 1993 r. kurs pedagogiczny uprawniający do pełnienia funkcji instruktora praktycznej nauki zawodu.

•  instruktorzy praktycznej nauki zawodu, nie posiadający tytułu mistrza w zawodzie, powinni posiadać przygotowanie pedagogiczne lub ukończony kurs pedagogiczny, o których mowa wyżej oraz:

– świadectwo dojrzałości technikum lub szkoły równorzędnej albo świadectwo ukończenia szkoły policealnej lub dyplom ukończenia szkoły pomaturalnej lub policealnej i tytuł zawodowy w zawodzie pokrewnym do zawodu, którego będą nauczać oraz co najmniej trzyletni staż pracy w zawodzie, którego będą nauczać, lub

– świadectwo dojrzałości liceum zawodowego i tytuł robotnika wykwalifikowanego lub równorzędny w zawodzie, którego będą nauczać, oraz co najmniej czteroletni staż pracy w tym zawodzie nabyty po uzyskaniu tytułu zawodowego, lub

– świadectwo dojrzałości liceum ogólnokształcącego, liceum technicznego, technikum kształcącego w innym zawodzie niż ten, którego będą nauczać, lub średniego studium zawodowego i tytuł robotnika wykwalifikowanego lub równorzędny w zawodzie, którego będą nauczać, oraz co najmniej sześcioletni staż pracy w tym zawodzie nabyty po uzyskaniu tytułu zawodowego, lub

– dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku (specjalności) odpowiednim dla zawodu, którego będą nauczać, oraz co najmniej trzyletni staż pracy w tym zawodzie nabyty po uzyskaniu dyplomu lub dyplom ukończenia studiów wyższych na innym kierunku (specjalności) oraz co najmniej sześcioletni staż pracy w zawodzie, którego będą nauczać.”

Umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego

Wszelkie formalności związane z zatrudnieniem młodocianego pracownika w celu nauki zawodu najlepiej załatwiać w cechu. Przepisy prawne ustalają, jakie elementy musi zawierać umowa o pracę z młodocianym tj.

•  rodzaj przygotowania zawodowego: nauka zawodu lub przyuczenie do wykonywania określonej pracy,

•  czas trwania nauki zawodu oraz okres przyuczenia

•  miejsce odbywania przygotowania zawodowego,

•  sposób realizacji obowiązku szkolnego,

•  wysokość miesięcznego wynagrodzenia.

oprócz tego umowa powinna zawierać także:

•  czy umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony czy też określony,

•  sposób ponoszenia kosztów dokształcania teoretycznego młodocianego,

•  rodzaj kwalifikacji zawodowych i pedagogicznych osoby szkolącej.

Generalnie umowy o pracę w celu nauki zawodu zawierane są na czas nieokreślony, ale jeśli zakład rzemieślniczy zatrudnia więcej uczniów, niż wynika to z jej potrzeb to umowy mogą być zawarte na czas określony.

Młodociani, którzy w okresie nauki zawodu ukończyli 18 lat, do czasu zakończenia nauki traktowani są, jako pracownicy młodociani. W okresie nauki zawodu młodociany musi się dokształcać w branżowej szkole I stopnia lub na kursach dokształcających.

Umowę o pracę w celu nauki zawodu podpisują: pracodawca – właściciel zakładu rzemieślniczego oraz uczeń – młodociany pracownik i dodatkowo jego prawny opiekun.

Umowy dla młodocianych dokształcających się w szkołach zawodowych należy zawierać w okresie przyjmowania kandydatów do szkół branżowych I stopnia. W przypadku, gdy młodociany dokształca się w systemie pozaszkolnym podpisanie umowy może nastąpić w innym terminie.

Rozwiązanie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego może nastąpić za wypowiedzeniem jedynie w przypadkach:(art 195 i 196 Kp)

• nie wypełniania przez młodocianego obowiązków wynikających z umowy o pracę lub obowiązku dokształcania, pomimo stosowania wobec niego środków wychowawczych,

• ogłoszenia likwidacji lub upadłości zakładu,

• reorganizacji zakładu w taki sposób, że w jej wyniku niemożliwe jest zrealizowanie programu praktycznej nauki zawodu,

• stwierdzenia nieprzydatności młodocianego do pracy w danym zawodzie (np. ze względów zdrowotnych).

Umowa z młodocianym w każdym terminie może być rozwiązana jedynie w trybie wzajemnego porozumienia stron.

Wynagrodzenie pracownika młodocianego

Młodocianemu pracownikowi – uczniowi zawodu przysługuje prawo do wynagrodzenia za pracę.

Wysokość miesięcznego wynagrodzenia jest zróżnicowana i w zależności od roku nauki wynosi:

•    I rok nauki nie mniej niż 5 %

•   II rok nauki nie mniej niż 6%

•  III rok nauki nie mniej niż 7%

przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poprzednim kwartale (ogłasza prezes GUS).

Wypłatę wynagrodzenia młodociany musi potwierdzić na liście płac.

Dokumenty do pobrania:

Wykaz zakładów rzemieślniczych zrzeszonych w Cechu Rzemiosł Wielobranżowych w Rzeszowie przyjmujących uczniów na zajęcia praktycznej nauki zawodu w ramach przygotowania zawodowego młodocianych.

KARTA INFORMACYJNA PRACODAWCY ZATRUDNIAJĄCEGO MŁODOCIANEGO PRACOWNIKA W CELU PRZYGOTOWANIA ZAWODOWEGO

WNIOSEK O DOPUSZCZENIE DO EGZAMINU

Ta strona korzysta z plików cookies aby zapewnić Ci najwyższy komfort.